Atrakcje - szlak Sapina- Mazury, spływy kajakowe, kajaki

Atrakcje na szlaku kajakowym rzeki Sapina

Spływ kajakowy szlakiem Sapiny to również mijane w trakcie spływu atrakcje ( np. zabytki ) lub miejscowości oferujące rozrywki inne niż spływ kajakowy.
Koniecznie należy przynajmniej część z nich umieścić w planach spływu kajakowego szlakiem Sapiny. Spływ taki stałby się wówczas jeszcze bardziej atrakcyjny i ciekawy, a przerwy pomiędzy jego etapami nie ograniczały się z konieczności tylko do noclegów.
Śluza w Przerwankach , Polowa Kwatera Heinricha Himmlera , Węgorzewo , Kościół parafialny p.w. św. Piotra i Pawła w Węgorzewie , Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie , Park Etnograficzny w Węgorzewie , Trójskrzydłowy zamek pokrzyżacki w Węgorzewie , Pałac Lehndorffów w Sztynorcie , Kanał Mazurski , Grobowiec w kształcie piramidy w Rapie , Twierdza Boyen w Giżycku , Kościół Ewangelicko-Augsburski w Giżycku ,Zamek Krzyżacki w Giżycku


Śluza na Sapinie - we wsi Przerwanki zbudowana w 1910r. Długość 25m, szer. 4m. różnica poziomów wody ok.1m. Wybudowana została dla regulacji poziomów wody w czasie budowy Kanału Mazurskiego. Miał on połączyć Wielkie Jeziora Mazurskie z rzeką Łyną, Pregołą i.Bałtykiem.
Używana bardzo rzadko ze względu na małą ilość chętnych do śluzowania spowodowaną zakazem korzystania z silnika i wynikającymi z tego powodu trudnościami w poruszaniu się większych jednostek.


Znajduje się koło wsi Pozezdrze przy szosie Węgorzewo-Giżycko. Kwatera występowała pod kryptonimem "Hochwald" (wysoki las).
Cechą charakterystyczną kwater głównych i polowych była ich lokalizacja tuż przy linii kolejowej Kętrzyn - Węgorzewo - Giżycko. Kolej ułatwiała komunikację oraz służyła do dowozu ogromnej ilości materiałów, potrzebnych przy budowie.
Zasadnicze roboty budowlane i instalacyjne ukończono wiosną 1941r. Kierownictwo nad pracami sprawowała Organizacji Todt, Duży nacisk kładziono na bezpieczeństwo. Miały je zapewnić schrony o tzw. odporności "B". Grubość ich żelbetowych ścian i stropów wynosiła 2 metry.
Teren otoczony był pasem pól minowych, odgrodzony płotem z siatki i drutu kolczastego oraz silnie strzeżony. Zakwaterowany był tu batalion policji, który wchodził w skład oddziałów przewidzianych do obrony kwatery Hitlera i  (Oberkommando der Wehrmacht) w Gierłoży oraz obserwacji trójkąta Kętrzyn, Węgorzewo, Giżycko. Maskowanie kwatery zapewniał gęsto rosnący las. Maskowanie sztuczne polegało na dostosowaniu obiektów do otaczającego tła przy zastosowaniu środków imitujących przedmioty naturalnego otoczenia, jak siatka druciana, do której umocowane były imitujące liście, pasma tworzywa o kolorze zielonym, żółtym i brązowym. Tworzywo to nie paliło się płomieniem. Siatki były rozwieszane w ten sposób, aby zatrzeć regularne kontury cienia budowli. Maskowanie naturalne, uzupełnione sztucznym, niewątpliwie zabezpieczało przed wykryciem kwatery z powietrza.


 


Niewielkie miasteczko położone nad jeziorem Święcajty. Stanowi północne wrota Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, która właśnie tutaj jest najczystsza i najbardziej zaciszna. Miejsce to zachęca do wypoczynku i rekreacji. Jest rajem dla amatorów sportów wodnych. Przez cały sezon pełno tu atrakcji: regaty, koncerty i festiwale szant, festyny oraz festiwal rockowy.


Pochodzi z początku XVII wieku, niegdyś ewangelicki, a od 1945 roku katolicki. Zachowało się w nim wiele elementów pierwotnego wyposażenia. Szczególnie godne uwagi są: barokowy ołtarz z 1652 r. bogato zdobiony rzeźbami i napisami w języku łacińskim i niemieckim, ambona z początku XVII w. (przebudowana w XVIII w.), dwa konfesjonały (z 1696 i 1715 r.) oraz najstarsze na Mazurach organy z 1647 r., posiadające oryginalne barokowe brzmienie.


Zostało utworzone w 1991 roku. Zbiory gromadzone są od 1969 roku. Są to przedmioty gospodarstwa domowego, tkaniny, stroje, plastyka obrzędowa, ceramika, rzeźba i malarstwo. Eksponaty pochodzą z terenu Warmii i Mazur. 
Zbiory gromadzone są w działach etnograficznym, historyczno-archeologicznym i naukowo-oświatowym.


Znajduje się w Węgorzewie przy Muzeum Kultury Ludowej. Można tam obejrzeć obiekty tradycyjnego XVIII i XIX-wiecznego budownictwa mazurskiego z ekspozycjami kultury materialnej


Położony nad rzeką Węgorapą. Powstał w około roku 1398. Pięcioboczna budowla z wewnętrznym dziedzińcem i wieżą w narożniku północno wschodnim była siedzibą administratora zakonnego do roku 1469, by przejść potem w ręce prywatne. W XVIII wieku przebudowano węgorzewski zamek na barokową rezydencję, ale w XIX wieku posłużył on już tylko jako więzienie. W 1945r. został spalony, ale przetrwały główne mury. Obecnie w odbudowie.


Usytuowany w Sztynorcie Dużym. Fundamenty pochodzą jeszcze z XVI w. W parku i w okolicy rośnie 160 dębów. Najstarsze z nich zostały zasadzone ok. 1600 r. Na cyplu między Jeziorem Sztynorckim, a Łabap znajdują się ruiny grobowca tej hrabiowskiej rodziny.


Jest dużą ciekawostką hydrotechniczną. Liczy sobie 22 km długości.
Miał stanowić m.in. połączenie okolicznych jezior z Bałtykiem. Od 1862 roku, kiedy to wykonano pierwsze plany, pomimo wielokrotnie ponawianych prób, nigdy nie został ukończony. Początek bierze od jez. Mamry i przez jez. Rydzówka przechodzi za rosyjską granicę.
Po stronie polskiej znajduje się 5 śluz. Najciekawsze są: dwie w Leśniewie i jedna w Gujach.


Piramidy są symbolem nieśmiertelności. Występują nie tylko w Egipcie, ale również na ziemi mazurskiej. W 1812 r. w miejscowości Rapa (gmina Banie Mazurskie - ok. 24 km od Węgorzewa) wzniesiono grobowiec w kształcie piramidy, według planów Bartela Thorwaldsena i na zlecenie hrabiego Farenheita.
Panuje opinia, że stoi on w punkcie, w którym krzyżują się 3 linie tzw. promieniowania geomantycznego, oddziałującego dodatnio na organizm ludzki. W grobowcu spoczywają zmumifikowane zwłoki siedmiu członków tej rodziny.


Wzniesiona w latach 1844-1856 jest doskonale zachowanym przykładem pruskiej szkoły fortyfikacyjnej. Położona na zachód od Giżycka, na wąskim przesmyku pomiędzy dużymi jeziorami Niegocin i Kisajno, stanowiła główne ogniwo w łańcuchu umocnień zamykających od wschodu dostęp na teren państwa pruskiego.
Zbudowana została na obszarze liczącym ok.100ha i stanowiła bardzo ważny obiekt strategiczny Prus Wschodnich.


Kościół Ewangelicko-Augsburski znajduje się przy placu Grunwaldzkim. Kamień węgielny położono 11 maja 1826r. W 1881r. powiększono okna, dobudowano absydę i zakrystię, zmieniono ołtarz i ambonę. Ołtarz zdobią malowidła znakomitego berlińskiego malarza Karla Gottfrieda Pfannschmidta
Niewątpliwą atrakcją turystyczną są odbywające się tu koncerty organowe.


Wzniesiony przez zakon krzyżacki ok.1341r., obecnie w ruinie. Położony nad Kanałem Łuczańskim, łączącym jeziora Niegocin i Kisajno, siedziba prokuratora zakonnego.
Składał się z domu mieszkalnego i prostokątnego dziedzińca otoczonego murem, za którym znajdowała się fosa. W 1365r Litwini pod wodzą Kiejstuta, zdobyli i spalili zamek, po czym Krzyżacy odbudowali warownię.
W połowie XVI w zamek przebudowano, nadając mu charakter renesansowej siedziby. Po sekularyzacji zakonu miał w nim siedzibę starosta książęcy. Po rozbiórce dokonanej w XIXw., do naszych czasów zachowało się jedno skrzydło mieszkalne.